Związki polimerowe a emulsje silikonowe w nowoczesnych tkaninach – impregnacja odzieży

• Strona główna
• Artykuły
• Związki polimerowe a emulsje silikonowe w nowoczesnych tkaninach – impregnacja odzieży

Data publikacji: 2017-12-21 / Autor: Anna Jarosik

W procesie produkcyjnym tkanin już nawet cienka powłoka apretury poprawia wygląd wyrobu poprzez intensyfikację barw, utrzymanie fasonu (usztywnienie) oraz zwiększenie odporności na gniecenie się tkaniny i ewentualne zabrudzenia.

Aby wykonana z impregnowanej tkaniny odzież zachowywała swoją wysoką jakość przez cały okres użytkowania, należy o nią odpowiednio dbać, systematycznie odnawiając jej zewnętrzną powłokę. Jest to kluczowe zwłaszcza w przypadku powłok odpychających wilgoć i wodę. Obecnie gama stosowanych uszlachetniaczy tkanin jest olbrzymia i wciąż pojawiają się nowe metody i nowe substancje. Zastosowanie impregnatów powoduje, że tkaniny mogą uzyskiwać połysk, gładkość, elastyczność i miękkość (delikatność), wodoodporność, a nawet niepalność. Wśród produktów stosowanych na szeroką skalę znajdują się żywice syntetyczne (żywice polimerowe), zwłaszcza termoplastyczne lub termoreaktywne oraz emulsje silikonowe.

Właściwa impregnacja odzieży oznacza równomierne naniesienie na powierzchnię tkaniny, wręcz nasycenie jej specjalnymi produktami w postaci roztworów na bazie rozpuszczalników organicznych lub emulsji wodnych. Po naniesieniu na powierzchnię impregnowaną, rozpuszczalnik odparowuje. Impregnacja w przemyśle włókienniczym ma na celu zniwelowanie gniecenia się tkanin, nadania im właściwości nieprzemakalności, niepalności itp. Również rosnące wymagania produkcyjne zobowiązują producentów włókien sztucznych do nieustannego poszukiwania bardziej wydajnych materiałów do impregnowania włókien i „smarowania” dysz przędzalniczych oraz w celu uniknięcia nadmiernego przegrzania z powodu tarcia podczas szybkiej produkcji. Silikony zdają się być dość uniwersalnym rozwiązaniem, które pozytywnie wpływa na produkcję włókien sztucznych na praktycznie każdym etapie produkcyjnym. Aplikacja silikonów (również polimerowych) obejmuje trzy główne obszary, emulsje do smarowania nici i tkanin; środki przeciwpieniące jako pomoce w przetwórstwie oraz emulsje do stosowania jako modyfikatory tekstyliów. Dodane w procesie produkcyjnym optymalizują go. Po wytworzeniu, włókna można poddać działaniu silikonów, aby nadać tkaninie początkową miękkość. Zastosowanie silikonów polimerowych pomaga również w zwiększeniu trwałości tkaniny, poprawiając wytrzymałość na rozdarcie czy ścieranie, nie wspominając o korzystnym wpływie na hydrofobowość.

Impregnaty stosowane na skalę przemysłową przez włókiennictwo, ale również komercyjną, to przede wszystkim związki polimerowe (najpopularniejsze obecnie są fluoropolimery oraz aminofunkcyjne polimery silikonowe), które w procesie produkcyjnym tworzą błonkę na powierzchni tkaniny, czasem również wewnątrz, wypełniając przestrzenie między włóknami. Impregnacja praktycznie od zawsze była i jest istotnym elementem produkcyjnym, jeśli chodzi o tkaniny syntetyczne. Obecnie rosnącą popularnością cieszy się odzież specjalistyczna, kierowana pod konkretne zastosowania, np. odzież sportowa, outdoorowa czy trekkingowa. To właśnie od odpowiedniej impregnacji zależy jej jakość i trwałość, a tym samy pozycja producenta i marki na rynku. Obecnie dla wielu liczy się wysoka innowacyjność tkanin czy membran, jako że warunki użytkowania oraz sami użytkownicy stali się bardziej wymagający.

Impregnacja wodoodpornych tkanin
Wilgotne i mokre tkaniny są dość nieprzyjemne w dotyku, ciężkie oraz zimne. Ich zimno prowadzi do stosunkowo szybkiego wychładzania organizmu. Zaskakujący dla wielu jest fakt, że wilgotna odzież przewodzi ciepło od 3 do nawet 25 razy szybciej niż sucha. Dlatego w celu nadania, ewentualnie zachowania, wodoodporności zapoczątkowano stosowanie profesjonalnej impregnacji. Dawniej aplikowano naturalne, ogólnie dostępne substancje o właściwościach hydrofobowych, m.in. lanolinę, wosk pszczeli, olej lniany oraz olej jojoba. Spośród nich to olej lniany i wosk pszczeli zapewniały najbardziej długotrwały efekt wodoodporny. Natomiast lanolina oraz olej jojoba w dość krótkim czasie dobrze konserwowały powierzchnię butów. Stosując naturalne impregnaty, w celu zapewnienia zabezpieczenia przed niekorzystnym wpływem wilgoci i wody, należało zwracać uwagę na staranne i dokładne pokrycie całej powierzchni tkaniny.

CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 4/2017 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY.

impregnacja tkaninzwiązki polimeroweemulsje silikonowe