Trwałość produktu kosmetycznego i czynniki na nią wpływające

• Strona główna
• Artykuły
• Trwałość produktu kosmetycznego i czynniki na nią wpływające

Data publikacji: 2020-06-10 / Autor: Anna Niepsuj-Wójkowska, Intertek Poland

Produkt kosmetyczny zdefiniowany w art. 2 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z 30 listopada 2009 r. jako substancja lub mieszanina przeznaczona do kontaktu z zewnętrznymi częściami ciała ludzkiego (naskórkiem, owłosieniem, paznokciami, wargami oraz zewnętrznymi narządami płciowymi) lub z zębami oraz błonami śluzowymi jamy ustnej, który pozwala na utrzymanie czystości, przyjemnego zapachu oraz odpowiedniego wyglądu ciała jest szczególnym ze względu na miejsce aplikacji i sposób działania rodzajem produktu chemicznego.

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 produkt kosmetyczny powinien być bezpieczny dla zdrowia konsumenta w normalnych lub dających się przewidzieć warunkach stosowania, w założonym przez osobę odpowiedzialną terminie trwałości.

Wcielając w życie jedno z podstawowych uprawnień konsumenta, prawo do informacji, osoba odpowiedzialna wprowadzając do obrotu produkt kosmetyczny, przekazuje za pośrednictwem etykiety podstawowe i jednocześnie niezbędne dane o produkcie: wykaz składników, warunki przechowywania, sposób użycia, szczególne środki ostrożności oraz, kluczową dla konsumenta, datę ważności produktu kosmetycznego.

Kiedy badania?

Określenie terminu trwałości jest obowiązkiem producenta produktu kosmetycznego i to na nim spoczywa prawna odpowiedzialność za bezpieczeństwo znajdującego się w obrocie wyrobu. Badania określające okres przydatności do użycia produktu kosmetycznego powinny być przeprowadzone w przypadku:
• wprowadzenia do produkcji nowego produktu kosmetycznego,
• wprowadzenia do produkcji zmodyfikowanego produktu kosmetycznego,
• wprowadzenia nowego procesu produkcyjnego,
• zmian w procesie produkcyjnym,
• przygotowania nowych opakowań,
• istotnej zmiany składnika (składników) lub opakowania produktu,
• zmiany miejsca produkcji lub urządzeń produkcyjnych,
• braku wcześniej przeprowadzonych badań w tym zakresie.

Ocena bezpieczeństwa produktów kosmetycznych i badania nad trwałością receptury należą do badań obowiązkowych. Powyższe informacje są częścią dokumentacji – Raportu Bezpieczeństwa Produktu Kosmetycznego, który udostępniany jest organom nadzoru.

Cele badań nad trwałością kosmetyków i terminy trwałościowe

Głównym celem prowadzenia badań nad trwałością kosmetyków jest zapewnienie bezpiecznego użytkowania i zgodności właściwości produktu kosmetycznego z deklaracją producenta w postaci precyzyjnie wyznaczonej daty przydatności do użycia lub trwałości produktu kosmetycznego w czasie jego użycia po otwarciu opakowania (PAO). Zgodność ta musi być zapewniona podczas całego zadeklarowanego przez producenta okresu przydatności do użycia. Obowiązek znakowania produktu kosmetycznego datą minimalnej trwałości lub PAO wynika z art. 19 ust. 1 (c) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z 30 listopada 2009 r., dotyczącego produktów kosmetycznych.

W przypadku produktu kosmetycznego o trwałości do 30 miesięcy termin przydatności do użycia poprzedza:
• sformułowanie „Najlepiej zużyć przed końcem…” lub
• symbol klepsydry (załącznik VII pkt 3).

Data minimalnej trwałości zawiera miesiąc i rok albo dzień, ewentualnie miesiąc i rok, w tej kolejności. Wskazanie daty minimalnej trwałości nie jest obowiązkowe w przypadku produktów kosmetycznych, których trwałość oceniona została na ponad 30 miesięcy. Okres przydatności produktu kosmetycznego po jego otwarciu (użyty po raz pierwszy) (PAO) oznacza się znakiem graficznym otwartego słoika (załącznik VII pkt 2) oraz okresem użycia wyrażonym w miesiącach (M) lub latach (Y). W przypadku, gdy na produkcie umieszczono datę minimalnej trwałości i PAO, decydująca jest data minimalnej trwałości.

CAŁY ARTYKUŁ DOSTĘPNY JEST W NR 2/2020 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY

przemysł kosmetycznykosmetykitrwałość