Pielęgnacja cery naczyniowej

• Strona główna
• Artykuły
• Pielęgnacja cery naczyniowej

Data publikacji: 2018-08-09 / Autor: Aneta Kołaczek, Laboratorium Kosmetyczne Dr Irena Eris

Cera pozbawiona niedoskonałości w zasadzie nie istnieje. Każdy konsument boryka się z innym problemem estetycznym czy też objawem zmian chorobowych. Cera naczyniowa jest problemem zarówno natury kosmetycznej, jak i medycznej. Po stronie kosmetologów i przemysłu kosmetycznego leży zapewnienie skórze naczyniowej właściwej pielęgnacji.

Przyczyny i mechanizmy powstawania zmian naczyniowych

W publikacjach naukowych mianem skóry naczyniowej określa się skórę twarzy, szyi i dekoltu, na której stale lub czasowo występują zmiany rumieniowe, takie jak teleangiektazje i plamy naczyniowe o różnym nasileniu.

Zmianom rumieniowym często towarzyszy uczucie pieczenia, kłucia i ściągnięcia skóry, nadmierna reaktywność na czynniki zewnętrzne. Teleangiektazje, czyli przeświecające przez naskórek, trwale rozszerzone naczynia włosowate splotu podbrodawkowatego, mogą mieć charakter pierwotny bądź wtórny. Problem teleangiektazji dotyka częściej kobiet niż mężczyzn ze względu na obecność u kobiet estrogenów, które działają rozluźniająco na mięśnie naczyń krwionośnych, przez co są one bardziej podatne na rozszerzanie się. Powstawaniu teleangiektazji sprzyja też charakterystyczna dla skóry twarzy płytka lokalizacja podbrodawkowego splotu naczyniowego bezpośrednio pod powierzchnią naskórka.

Zagłębiając się w anatomiczne i fizjologiczne kwestie funkcjonowania skóry, warto wspomnieć, iż cechą typową dla układu naczyniowego skóry twarzy jest stosunkowo duża liczba naczyń w przeliczeniu na jednostkę objętości skóry, przez co pojemność skórnego łożyska naczyniowego w tym rejonie jest znacznie większa niż w innych częściach ciała. Napięcie ścian naczyń krwionośnych skóry jest uzależnione od skurczu mięśni gładkich, kontrolowanego przez dwa mechanizmy naczynioruchowe: neurogenny (kontrolowany przez układ nerwowy współczulny) i humoralny (wpływ histaminy, wazopresyny, serotoniny, kwasu arachidonowego, prostacykliny oraz trombiny). Wśród przyczyn powstawania zmian naczyniowych skóry wymienia się również zaburzenia budowy tkanki łącznej, budującej ściany naczyń krwionośnych skóry. Obecność zmian naczyniowych pociąga za sobą zaleganie krwi pozbawionej tlenu, co przekłada się na szary koloryt skóry. Powtarzające się, utrwalone teleangiektazje prowadzą do powstawania zmian zwyrodnieniowych i zapalnych – grudek, krostek, obrzęków. Przyczyną powstawania cery naczyniowej są również zaburzenia krążenia, do jakich dochodzi w skórze i które mogą być następstwem wrodzonych nieprawidłowości budowy ścian naczyń krwionośnych, nieprawidłowości funkcjonowania bariery skórnej, nadmiernej ekspozycji skóry na czynniki środowiskowe.

Reakcje rumieniowe skóry wyzwalają m.in. stres, silne emocje, środowiskowe czynniki o działaniu drażniącym, reakcje termoregulacyjne skóry, zaburzenia hormonalne związane z okresem menopauzy, spożywanie alkoholu, pewnych przypraw i produktów spożywczych (m.in. zawierających glutaminian sodu, siarczyny i azotyny), stosowanie leków o działaniu naczyniorozszerzającym.

Trądzik różowaty

Trądzik różowaty jest przewlekłą, nawrotową chorobą, ściśle powiązaną z długotrwałą obecnością na skórze teleangiektazji, napadowego, a następnie utrwalonego rumienia oraz zlokalizowanych w jego obrębie krost i grudek. Choroba dotyka mężczyzn i kobiety (kobiety znacznie częściej) między 30. a 60. rokiem życia, najczęściej o jasnym kolorycie skóry twarzy. Jednoznaczne kryteria rozpoznawania choroby nie zostały dotąd określone, stąd trądzik różowaty diagnozowany jest na podstawie analizy zespołu cech klinicznych, takich jak różnorodne wykwity skórne, zlokalizowane w większości przypadków na twarzy oraz subiektywnych doznań wymienianych przez pacjentów. Lekarze wyróżniają cztery postacie choroby: rumieniowo-naczyniową, guzowatą, grudkowo-krostkową i oczną oraz jedną odmianę – trądzik różowaty ziarniniakowy. Do najczęściej stosowanych metod diagnostyki skóry naczyniowej zalicza się badanie przedmiotowe i nieinwazyjne techniki instrumentalne. W ramach metod instrumentalnych wykorzystuje się skaningową spektrofotometrię refleksyjną, metodę kolorymetryczną, wąskopasmową spektrofotometrię refleksyjną, kapilaroskopię, przepływową metodę laser-Doppler i pletyzmografię z zamknięciem odpływu żylnego.

Pielęgnacja skóry naczyniowej

Panuje powszechna opinia, iż objawy cery naczyniowej są kwestią genów i powtarzają się u członków rodziny. W gruncie rzeczy czynniki genetyczne są przyczyną występowania objawów cery naczyniowej tylko w pewnym stopniu. Istotnymi w przypadku cery naczyniowej czynnikami są regularna pielęgnacja i styl życia. W przypadku cery naczyniowej istotne znaczenie ma prewencja – stosowanie fotoprotekcji, unikanie gorących kąpieli, peelingów mechanicznych, kosmetyków zawierających m.in. AHA, oczyszczanie skóry z użyciem łagodnych środków powierzchniowo czynnych oraz stosowanie odpowiednich kosmetyków.

CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 2/2018 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY.

przemysł kosmetycznyskóra naczyniowacera naczyniowa