W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

Odzyskać wartość tworzywa

Data publikacji: 2010-09-29

Odpady z tworzyw sztucznych to wartościowy surowiec wtórny. Odgrywają istotną rolę w racjonalnym wykorzystaniu zasobów naturalnych i oszczędnym gospodarowaniu energią. To jedyny surowiec, który nie tylko można poddać recyklingowi, wielokrotnie przerabiając na nowe wyroby – recykling mechaniczny, ale również odzyskać zmagazynowaną w nim energię – wykorzystując go jako składnik do produkcji paliw alternatywnych. Po trzecie, odpady z tworzyw służyć mogą w procesach przemysłowych jako substytut koksu i ropy naftowej.

Odzysk energii poprzez produkcję paliw alternatywnych jest wykorzystywany szczególnie przez te przemysły, które mają bardzo duże zapotrzebowanie na energię, np. przemysł cementowy, do tej pory głównie bazujący na węglu. Jak się okazuje, same tylko cementownie mogłyby rocznie zużyć 1200 tys. ton odpadów, czyli niemal tyle, ile obecnie powstaje w Polsce (teraz zużycie odpadów przez cementownie kształtuje się na rocznym poziomie wynoszącym ok. 700 tys. t). Inwestycja w odzysk energii z odpadów tworzywowych jest o tyle istotna, że poza aspektem ekonomicznym, zmniejszeniu ulega również poziom emisji CO₂ do atmosfery.
Składowanie na wysypiskach nie jest rozwiązaniem przyszłościowym również ze względu na konieczność sprostania unijnym ograniczeniom związanym z powierzchnią zajmowaną przez wysypiska śmieci. Pomimo tego, że tworzywa sztuczne to tylko 1% całkowitej ilości odpadów, to biorąc pod uwagę ich objętość, udział ten zwiększa się wielokrotnie.
Segregacja umożliwia zmniejszenie ilości odpadów, która trafia na wysypiska, a przez to pozwala uniknąć późniejszych bardzo wysokich kosztów związanych z rekultywacją wysypisk. Choć przykład Danii pokazuje, że również i w ten sposób, przy ogromnych nakładach finansowych i czasowych, można oczyścić wysypiska z tworzyw sztucznych, a następnie poddać je odzyskowi.

Polska w końcówce Europy
W Polsce nie wykorzystuje się w pełni potencjału zużytych tworzyw sztucznych. Choć wstępne dane za rok 2009, kiedy recyklingowi i odzyskowi energii poddano w Polsce 20% tworzywowych odpadów, wskazują na niewielką poprawę w stosunku do lat ubiegłych, to jednak w dalszym ciągu 80% tego typu odpadów trafia na wysypiska. Należy podkreślić, że wiodące kraje Unii Europejskiej składują poniżej 15% odpadów z tworzyw.
– W Polsce jest produkowane rocznie ok. 1200-1300 tys. ton tworzyw, jednak zapotrzebowanie jest dużo większe – kształtuje się na poziomie 2,5 mln ton. Z powstających rocznie ok. 1350 tys. ton odpadów prawie 80% trafia na wysypiska, co jest równoznaczne z faktem utraty ich wartości. Tylko 15% odpadów jest recyklowane, a z 5% odzyskiwana jest energia – tłumaczył na spotkaniu PlasticsEurope Polska, które odbyło się w sierpniu, Kazimierz Borkowski, menedżer ds. bezpieczeństwa użytkownika i ochrony środowiska PlasticsEurope Polska.
– System zagospodarowywania odpadów z tworzyw sztucznych w Polsce jest jednym z najsłabiej rozwiniętych wśród państw europejskich. Niższe współczynniki recyklingu i odzysku energii tych odpadów mają tylko Bułgaria, Malta, Cypr, Litwa i Grecja. W Niemczech czy Szwajcarii niemal w ogóle nie składuje się tworzyw sztucznych na wysypiskach. Jest to wynik istniejącego prawodawstwa – zakaz składowania wysokoenergetycznych materiałów, a przede wszystkim dostępności alternatywnych sposobów ich wykorzystania – argumentowała Anna Kozera-Szałkowska, menedżer ds. komunikacji PlasticsEurope Polska. Jak się okazuje, w Polsce mamy zaledwie jeden zakład, w którym prowadzone jest spalanie odpadów komunalnych. Co prawda do 2013 r. jest planowana budowa kolejnych ośmiu, ale nie zmieni to faktu, że biorąc pod uwagę gospodarkę odpadami, Polska ma ogromne opóźnienia.