Data publikacji: 2014-06-26
Wymogi prawne narzucone przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 nakładają na osobę odpowiedzialną dwa podstawowe obowiązki: zapewnienia bezpieczeństwa kosmetyku oraz potwierdzenia oświadczeń o produkcie. Żeby powyższe wymagania mogły być wypełnione, wyrób kosmetyczny należy przed wprowadzeniem na rynek poddać badaniom. Jest wiele metod, którymi można testować kosmetyki. Najczęściej spotykane, to metody in vitro i in vivo.
Badanie in vitro polega na odtworzeniu w warunkach laboratoryjnych procesów biologicznych zachodzących w żywym organizmie. Ma ono na celu potwierdzenie bezpieczeństwa danej substancji w przypadku aplikowania na skórę człowieka, ale dzięki tej metodzie możemy również określić na przykład stopień wchłaniania się danego wyrobu i jego przenikania przez skórę lub skuteczność działania przeciwzmarszczkowego. Badanie in vitro pozwala też wyeliminować z produktu substancje działające toksycznie na organizm ludzki.
Metodę in vitro wykorzystuje się także przy ocenianiu skuteczności filtrów słonecznych, badając współczynniki UVB – SPF i współczynnik UVA – PPD. Badanie tego typu przeprowadza się często jeszcze na etapie prac nad recepturą wyrobu, ponieważ pozwala ono na określenie fali krytycznej ułatwiającej technologom weryfikację użytych filtrów.
Ponieważ badania in vitro są badaniami wykonywanymi w sztucznych warunkach, dla ich potwierdzenia i rozszerzenia spektrum niezbędne są dalsze testy – tym razem wykonane in vivo.
Badania in vivo są wykonywane na ochotnikach – standardowo jest to grupa 30 osób. Poddaje się je testom dermatologicznym oraz badaniom potwierdzającym skuteczność produktu (badania aplikacyjne, aparaturowe, SPF i inne). Probanci dobierani są przez lekarza dermatologa pod kątem wieku, cery, płci. Jeżeli wymagane są badania hypoalergiczności, mające na celu wykrywanie składników o działaniu alergicznym lub toksyczno – drażniącym, probantami mogą być osoby z potwierdzonym przez dermatologa wywiadem alergicznym lub atopowym.
Pierwszym etapem badań in vivo jest wykonanie testów dermatologicznych (tzw. badanie płatkowe lub test kontaktowy), które mają na celu wykrycie czynników wywołujących kontaktowe zapalenie skóry. Każdej z osób przykłada się do pleców płatki nasączone roztworem badanego produktu, a następnie ocenia się reakcję skóry po 48 i 72 godzinach.
Niekiedy przy ocenie kosmetyków muszą być wprowadzone dodatkowe kryteria. Na przykład produkty przeznaczone dla dzieci lub osób ze skórą alergiczną poddawane są badaniu dermatologicznemu h-RIPT (Human Repeated Insult Patch Test), które pozwala stwierdzić, czy badany preparat wywołuje kontaktowe uczulenie w wyniku powtórnej, wielokrotnej aplikacji.
Kolejnym etapem badań in vivo są badania potwierdzające skuteczność wyrobu. Należą do nich badania aplikacyjne, aparaturowe, potwierdzające skuteczność filtrów słonecznych (UVA i UVB), w tym wodoodporności, fototoksyczności, fotoalergii, fotostabilności, które wykonywane są w celu potwierdzenia określonego działania kosmetyku deklarowanego przez producenta.
Badania aplikacyjne przeprowadza się na grupie co najmniej 30 osób, które dobiera się spośród ochotników w zależności od przeznaczenia wyrobu. Podczas badań, oprócz skuteczności działania, oceniana jest również tolerancja skóry, a także walory użytkowe wyrobu. Badania są wykonywane pod kierunkiem lekarza dermatologa, jednakże wyniki stanowią subiektywną ocenę testowanego wyrobu przedstawianą przez probantów. Do badań dodatkowo może być zaangażowany inny specjalista, np. lekarz ginekolog, okulista czy alergolog.
Badania aparaturowe to badania, które są uzupełnieniem badań aplikacyjnych. Wykonuje się je, wykorzystując aparatury badawcze. Mają one na celu obiektywne potwierdzenie oświadczeń o produkcie. Przeprowadzane są na grupie osób badanych pod kierunkiem lekarza dermatologa w kontrolowanych warunkach, to znaczy w pomieszczeniu klimatyzowanym o temperaturze 22°C i wilgotności względnej powietrza 40–60%. Badania aparaturowe pozwalają mierzyć szereg parametrów i – w zależności od użytej aparatury – wyniki mogą być przygotowane w formie grafów, tabeli i opisów oraz specjalistycznych zdjęć. Wśród badanych parametrów możemy wyróżnić takie, jak:
Badanie trichoskopowe jest badaniem mającym na celu ocenę gęstości włosa na jednostkę powierzchni. Dzięki tej metodzie możemy obliczyć liczbę włosów w fazie anagenu i telogenu, jak również weryfikację produktów działających na wzmocnienie włosów, zapobiegających ich wypadaniu czy też poprawę ich kondycji. Aparatura badawcza daje szereg możliwości, jeśli chodzi o przygotowanie wyników.
CAŁY ARTYKUŁ ZNAJDĄ PAŃSTWO W NR 2/2014 KWARTALNIKA "CHEMIA I BIZNES. RYNEK KOSMETYCZNY I CHEMII GOSPODARCZEJ". ZAPRASZAMY.
Aby otrzymywać w 2014 roku czasopismo, należy zamówić prenumeratę. Kontakt: redakcja@chemiaibiznes.com.pl
WięcejNajnowsze
WięcejNajpopularniejsze
WięcejPolecane
WięcejW obiektywie
Budma barometrem polskiego budownictwa
Międzynarodowe Targi Budownictwa i Architektury Budma od wielu lat stanowią miejsce, w którym można najdokładniej zapoznać się z aktualną koniu...
VII Konferencja Przemysłu Chemii Budowlanej: mocny rozwój branży, choć możliwe spowolnienie
Sytuacja rynkowa, legislacja, nowości technologiczne, usługi dla branży to tematy, które złożyły się na program VII Konferencji Przemysłu Chemi...
Jubileuszowa edycja Kompozyt - Expo
W Krakowie odbyła się 10 edycja targów Kompozyt – Expo. W jej trakcie polscy i europejscy liderzy branży kompozytowej mieli okazję do prz...
Nowe trendy na targach Symas
Odbywające się 14-15 października br. Międzynarodowe Targi Obróbki, Magazynowania i Transportu Materiałów Sypkich i Masowych SYMAS okaza...