Data publikacji: 2017-12-20
Uniwersytet Śląski opatentował wynalazek, którego istotą jest sposób otrzymywania fotoluminescencyjnych polieterów i politioeterów na drodze polimeryzacji anionowej. Otrzymane polimery fotoluminescencyjne cechuje wysoka masa cząsteczkowa oraz związana z nią stabilność związków, a także znacząca wydajność kwantowej luminescencji.
Jak wyjaśnia Andrzej Swinarew, członek zespołu badawczego, niezwykle trudno jest otrzymać polimery, które charakteryzowałyby się wysoką masą cząsteczkową. Wielkość ta ma znaczenie, ponieważ od niej uzależniona jest m.in. stabilność otrzymanych związków oraz energochłonność zachodzących procesów. Stabilność materiałów oznacza, iż nie tracą one swoich właściwości wraz z upływem czasu. Pełnią swoje funkcje znacznie dłużej i efektywniej w porównaniu do innych, stosowanych obecnie związków.
Wysoka masa cząsteczkowa związana jest również z niższą energochłonnością zachodzących procesów, co oznacza, że procesy te pochłaniać będą mniej energii niż w przypadku wykorzystywanych w praktyce rozwiązań technologicznych. Z kolei znacząca wydajność kwantowej luminescencji otrzymanych polimerów oznacza, że już niewielka ich ilość naniesiona na dany materiał, bądź będąca częścią jego składu, pozwala uzyskać silny efekt luminescencyjny. Tego typu włókna polimerowe mogą zostać wykorzystane jako znaki świetlne widoczne w świetle UV, służące m.in. do zabezpieczania papierów wartościowych.
W opatentowanym sposobie otrzymywania fotoluminescencyjnych polieterów i politioeterów na drodze polimeryzacji anionowej, w którym po wyczerpaniu monomeru jedną ze znanych metod przekształca się grupy alkoholanowe w końcowe grupy eterowe, usuwa się powstałe zanieczyszczenia i rozpuszczalnik bądź rozpuszczalniki, a polimer suszy do stałej masy. Reakcje prowadzi się w rozpuszczalniku organicznym z grupy liniowych lub cyklicznych eterów, korzystnie dodając do mieszaniny reakcyjnej ligand. Następnie do mieszaniny reakcyjnej dodaje się monopodstawiony oksiran lub tiiran i prowadzi się jego polimeryzację. Jako związek zawierający grupę karbazylową i kwaśny atom wodoru stosuje się karbazol. Związek z grupą karbazylową i kwaśnym atomem wodoru stosuje się w ilości niezbędnej dla przeprowadzenia syntezy inicjatora przy użyciu wodorku potasu.
WięcejNajnowsze
WięcejNajpopularniejsze
WięcejPolecane
WięcejW obiektywie
Budma barometrem polskiego budownictwa
Międzynarodowe Targi Budownictwa i Architektury Budma od wielu lat stanowią miejsce, w którym można najdokładniej zapoznać się z aktualną koniu...
VII Konferencja Przemysłu Chemii Budowlanej: mocny rozwój branży, choć możliwe spowolnienie
Sytuacja rynkowa, legislacja, nowości technologiczne, usługi dla branży to tematy, które złożyły się na program VII Konferencji Przemysłu Chemi...
Jubileuszowa edycja Kompozyt - Expo
W Krakowie odbyła się 10 edycja targów Kompozyt – Expo. W jej trakcie polscy i europejscy liderzy branży kompozytowej mieli okazję do prz...
Nowe trendy na targach Symas
Odbywające się 14-15 października br. Międzynarodowe Targi Obróbki, Magazynowania i Transportu Materiałów Sypkich i Masowych SYMAS okaza...