Chemia i Biznes

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej "Polityce prywatności Cookies"

Rozumiem i zgadzam się

Konfiguracja makiety

Lotos wykorzystuje atuty własnej rafinerii

Data publikacji: 2017-03-29

Władze Grupy Lotos pozytywnie oceniają własną pozycję w obszarze działalności rafineryjnej względem europejskiej konkurencji.

Przede wszystkim przewagą Grupy Lotos ma być fakt, iż dysponuje ona jedną z najnowocześniejszych i najmłodszych rafinerii w Europie o mocach przerobowych ok. 10,5 mln ton ropy naftowej rocznie. Stan technologiczny rafinerii jest w dużej mierze wynikiem realizacji Programu 10+, który miał miejsce sześć lat temu. Poniesione wówczas nakłady inwestycyjne wyniosły 1,43 mld euro i umożliwiły Lotosowi uzyskiwanie większej ilości wysokomarżowych produktów z każdej przerobionej baryłki ropy naftowej (w tym na wzrost liczby paliw uzyskiwanej z każdej baryłki ropy naftowej z 4 mln ton rocznie do 7,8 mln ton rocznie), w porównaniu do konkurencyjnych zakładów rafineryjnych zlokalizowanych w regionie. Jednocześnie Grupa Lotos zyskała także możliwość prowadzenia przerobu bardziej wymagających technologicznie gatunków ropy naftowej. Kontynuacją procesu technologicznego unowocześniania rafinerii oraz naturalnym zakończeniem technologicznego łańcucha przerobu ropy naftowej powstałego w ramach inwestycyjnego Programu 10+ jest realizowany aktualnie w Gdańsku projekt EFRA.

Innym potwierdzeniem bardzo dobrego stanu technologicznego gdańskiej rafinerii jest również posiadanie jednego z wyższych w Europie Wskaźnika Kompleksowości Nelsona (współczynnika złożoności procesu przeróbczego), który odzwierciedla intensywność inwestycji w rafinerii, a także potencjalne koszty stałe oraz potencjał generowania wartości dodanej przez rafinerię.

Przywołana Wartość Wskaźnika Kompleksowości Nelsona dla rafinerii w Gdańsku wynosi 10. Wynik taki lub wyższy posiadają w naszym regionie jedynie wysoce zaawansowane technologicznie zakłady, w tym rafineria Slovnaft w Bratysławie na Słowacji (11,5) oraz rafineria MOL w Dunie na Węgrzech (10,6). Dla porównania PKN Orlen posiada Wskaźnik Kompleksowości Nelsona na poziomie 9,5.

W ocenie władz Lotosu, jego rafinerię charakteryzuje wysoki współczynnik konwersji (duży udział paliw w strukturze produkcji) oraz selektywność w kierunku średnich destylatów pozwalająca na skuteczne dopasowanie produkcji do struktury popytu krajowego i możliwości eksportowych. Konfiguracja technologiczna rafinerii, w połączeniu z jej atutami lokalizacyjnymi, pozwalają na elastyczny dobór gatunków ropy naftowej, co umożliwia uzyskiwanie zmiennych ilości poszczególnych grup wyrobów gotowych, a dzięki temu dopasowanie produkcji do struktury popytu na polskim rynku i możliwości eksportowych. Korzystna strategicznie lokalizacja rafinerii daje też istotną przewagę logistyczną w dostępie do surowców oraz kanałów sprzedaży produktów w stosunku do konkurencji w regionie. Pod tym względem liczy się zwłaszcza położenie rafinerii w pobliżu morskiego terminala przeładunkowego, co zapewnia Lotosowi bezpośredni dostęp do międzynarodowych rynków zbytu i łatwiejszy eksport produktów naftowych, w szczególności na rynki krajów skandynawskich, północno-zachodniej Europy oraz krajów nadbałtyckich.


ropa naftowaGrupa Lotosprzemysł rafineryjny

Podoba Ci się ten artykuł? Udostępnij!

Oddaj swój głos  

Średnia ocen 0/5 na podstawie 713 głosów

Dodaj komentarz



WięcejW obiektywie